به عنوان اولین روانشناس و درمانگر تخصصی در زمینهی خودلمسی در کودکان، تلاش میکنم به خانوادهها و متخصصان کمک کنم تا خودلمسی را نه بهعنوان رفتار جنسی، بلکه بهعنوان نشانهای از مشکلات حسی درک کنند. این رفتار معمولاً ریشه در کمکاری یا پرکاری سیستمهای حسی–حرکتی دارد و با اضطراب، کمبود تحریک حسی یا نیاز به تنظیم بدن مرتبط است.
در جلسات مشاوره و بازیدرمانی، با استفاده از ارزیابیهای دقیق حسی–حرکتی و برنامههای درمانی اختصاصی، به کودکان کمک میکنم تا تنظیم حسی سالمی پیدا کنند، اضطرابشان کاهش یابد و رفتارهایشان به مسیر طبیعی رشد برگردد.
هدف من این است که خانوادهها بدانند پشت هر رفتار کودک، یک پیام عصبی و روانی وجود دارد؛ و با شناخت درست، میتوان مسیر رشد را به آرامی و بدون قضاوت هموار کرد.